Kendini geometrik dille ifade eden bir sanat akımı. Doğa görünüşlerinin geometrik parçalanmaya tabi tutup, eseri doğa unsurlarından ve fizik kurallarından kurtararak yeniden inşa etme anlayışı.

Temelini Paul Cezanne’ın teorileri ve son dönem resimlerinden alan Kübizm, 1909 yılından itibaren oluşmaya başlamış ve Pablo Picasso (1881-1973) ve Georges Braque’ı (1882-1963) da etkisi altına almıştır. Bu akım daha sonraları, Batı sanatında bir dönüm noktası olarak görülür. İnsanlar ve objeler, tek bir açı yerine aynı anda birçok farklı yönden bakılarak resmedilmiş bu nedenle bu akım geleneksel formlarda radikal bir kırılma olarak anlamlandırılmıştır. Konunun analiz edilmesi, birçok farklı görünüşün simultane bir şekilde gözlemlenebileceği anlamına gelmektedir. Akımın Analitik Kübizm diye adlandırılan erken dönemlerinde, temel olarak geometrik şekiller kullanılmıştır. Sentetik Kübizm denen sonraki dönemdeyse daha güçlü renkler ve dekoratif şekiller kullanılmıştır.