Otomatizm diye de bilinen otomatik çizim, fırça ya da kalemin bilinçli ya da kasıtlı bir egzersiz düşüncesi olmaksızın, içgüdüler doğrultusunda kullanılmasını ifade etmektedir. İlk kez 1920’lerde, bu üslubun çalışmalarını geleneksel formlar ve kısıtlamalardan farklılaştıracağını düşünen Sürrealistler tarafından kullanılmış, daha sonra 1940 ve 1950’lerin Soyut Ekspresyonistlerince geliştirilmiştir. Önde gelen temsilcilerinden biri, spontane olarak yaratılan efektlerin bir resmin kompozisyonunun en önemli unsuru olduğuna inanan Jackson Pollock’tır (1912-1956).