David Lynch 20 Ocak 1946 da Amerika’da doğdu. Pennsylvania Güzel Sanatlar Akademisi ve American Film Institute’de eğitim aldı. Siyah-beyaz “Eraserhead” filmiyle tanındı (1977). “Dune” ve “Blue Velvet” ile başlayan çıkış kariyeri 90’lı yılların sonunda yönettiği “Lost Highway” (Kayıp Otoban) ile doruğa ulaştı. Ardından “Mulholland Dr.” ve deneysel kısa filmleri geldi. Filmlerinde kısık sesli gürültü, karanlık ve çürümüş şeylerle dolu mekanlar, bozulmuş karakterler, polarize edilmiş bir dünya (melekler, şeytan, Meryem Ana heykelleri, fahişeler), etrafta çürümüş ceset ya da kafa tasları olan yerler kullanmasıyla dikkatleri üzerine çekti.

Kariyeri boyunca aykırı fikirleri kendine özgü nesnellikten uzak sembolik anlatımıyla cesurca sinema sanatına yansıtan yönetmenin son dönem filmleri (2002) çoğunlukla fazla kişisel olmakla eleştirilmiştir. Film kurgusu ile Andrei Tarkovsky’ nin şiirselliğinden ve Michael Haneke’ nin gerçekliği arayışından ayrılan Lynch Amerikan sinemasının en önemli yönetmenlerinden biridir.Bir Lynch filmi, sinemanın bir hikaye anlatma sanatı olmanın ötesine uzanabileceğine dair edinilmesi gereken bir deneyimdir… Daha izlerken düşünmeye, analize, bir nevi detektifliğe davet eder bizi. Konsantre bir ruh haline sokar, zorlar, zorladığı kadar yorar. Yorduğu nispette çıkar tadı. Lynch filmi izlemek, sanatın güzelliğini doyasıya yaşamak icin verilen bir sınav gibidir. Çarpışmak gerekir.Grafik anlatım birden fazla yoruma olanak tanır. İstediğimiz yerinden tutar okuruz. Diğer yapımlar gibi filmi kendi anlatımı ve kurgusu ile bitirmek yerine seyirciye birakır David Lynch. Entellektüel kapasiteniz filmi anlamanıza yardımcı olur sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Amaç anlamak olmamalı zaten, asil mesele üzerimizde yaratılan sanatsal etkinin yoğunluğuyla oluşan “izlenim”in iç dünyamızda yarattığı estetik coşku. Lynch’in filmlerinde ses önemli etkenlerden biridir. Ses efektleri görüntüden birkaç milisaniye sonra verilir, böylece seyircinin korkunç ve rahatsız edici görüntüyle kısa bir süre başbaşa bırakılıp allak bullak edilmesi sağlandıktan sonra ses efektiyle kalp ritmi dinamitlenir. Lynch’in filmlerinde hiçbir şey göründüğü gibi değildir.

Ödüllerinden Bazıları:
1982: Cesar – En iyi yabancı film, The Elephant Man
1986: Los Angeles Film Critics Association – En iyi yönetmen, Blue Velvet
1986: National Society of Film Critics – En iyi yönetmen, Blue Velvet
1990: Cannes Film Festival – Palme d’Or, Wild at Heart
1991: American Film Institute – Franklin J. Schaffner Alumni Medal
1999: Avrupa Film Ödülü, The Straight Story