İzmir Halil Rıfat Paşa Caddesi’nde bulunan İzmir Etnografya ve Arkeoloji Müzesi İzmir’in eski sivil mimari örneklerinden birisidir. Neo-Klasik üslupta yapılmış olan bu bina 1831 yılında vebalılara mahsus St.Roch Hastanesi olmuş, Fransızlar tarafından onarılmış 1845’ten sonra fakir Hıristiyan ailelerinin bakımına ayrılmıştır.

İzmir’in kurtuluşundan sonra terk edilen bu yapı Hıfzısıhha Müessesesi ve Sağlık Müdürlüğü olarak kullanılmış, 1984 yılında da Etnografya Müzesi olarak kullanılmak üzere Kültür Bakanlığı’na devredilmiştir.

İzmir Arkeoloji Müzesi’ne bitişik olan bu yapı zemin kat üzerine üç katlı bir bina olup, bir ve ikinci katları teşhir salonlarına, üçüncü katı da İzmir İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü’ne ayrılmıştır. Müzede İzmir ve yöresinin XIX. yüzyıl sosyal yaşamından eserlere yer verilmiştir. Bu nedenle de yöresel tenekecilik, çömlekçilik, nalıncılık, göz boncukçuluğu, tahta baskıcılık, halı dokumacılık, urgancılık, keçecilik ve saraciye gibi el sanatları burada sergilenmiş ve tanıtılmıştır.

Müzenin birinci katında XIX. yüzyıl konuk odası, el işlemeleri, hamam takımları, göz boncuğu fırını ve burada yapılan boncuk örnekleri, İzmir’in ilk Türk eczanesi olan İttihat Eczanesi canlandırılmıştır. Ayrıca İzmir’in meşhur şerbeti Demirhindi ile ilgili bir bölüme de yer verilmiştir. Bunların yanı sıra halk oyunları, deve ve deve güreşleri, efe ve efe giysileri ile para keseleri, sedef kakma eşyalar ve cam işleri de burada sergilenmiştir.

Müzenin ikinci katında İzmir yöresine özgü XIX. yüzyıl gelin odası bulunmaktadır. Burada vitrinler içerisinde gelinlikler, gelin başları, kadın süs eşyaları sergilenmiştir. Bunların yanı sıra yöresel oturma ve sünnet odaları da görülmektedir. Yöresel mutfak eşyaları, Osmanlı devri sikkeleri, el yazmaları, kitaplar ve yazı takımları da onları tamamlamaktadır.