(İng. Dyeing) tekstil malzemesi olan gevşek lif, iplik ve kumaşa renk verme işlemi veya boya ile giysiyi biçimlendirmedir.

Binlerce yıldır boyama insanların giysilerini süsleme, veya kumaşların diğer kullanımı için kullanılıyor ve birincil kaynak olarak tabii boyalar hayvan ve bitkilerden çıkartılıyordu. Son 150 yıl içinde insan renk yelpazesini genişletmek ve boyaların yıkanmaya ve genel kullanıma karşı daha dayanıklı olması için yapay boyaları üretti. Farklı lif tipleri için farklı boya sınıfları kullanıldı ve kumaş ve giysi üretmek için farklı tekstil üretim aşamaları kullanıldı.

Akrilik lifler ana boyalar ile boyandı, naylon ve protein lifler ise yün ve ipekliler gibi asid boyasıyla boyandı, polyester ipliği dağılma boyayla boyandı. Pamuk tekne boyası içeren bir seri boya ile boyandı.

Boyama ile ilgili ilk kanıt Hindistan’da Mohenjo-daro (İ.Ö. 3ncü milenyum) bölgesinde yapılan arkeolojik kazılarda bitki boyası ile boyanmış bir pamuk parçasının keşfedilmesinden gelir. Bu olayda kullanılan boya rubia adlı bitkiden elde edilen boyadır ve çivit boyası gibi diğer boyalar diğer bölgelere ticaret yoluyla tanıtılmıştır. Büyük İskender ile ilişki (boyamayı askeri kamuflajda başarıyla kullanmıştır) bundan başka boyamanın Hindistan’dan yayılmasına yararı dokunmuştur.

Boyama Türleri: Yaygın şekilde kullanılan boyama türlerinden birisi paket boyama yöntemidir. Bu sistemde ham iplik, delikli bir silindir üzerine sarılır ve bir yuvarlak boyama makinesi içine dikey dingil üzerinde yerleştirilir. Boya çözümü, dahildeki paketin dışından iç kısma ve içeriden dışarıya basınç altında birbiri ardı sıra zorlanır. Bilgisayarlar, gittikçe artan boyama işleminde büyük bir hız ve dğrulukta renkleri formüle etmek ve uyuşturmak amacıyla kullanılır.